LINK 1

ΕΝΑΛΑΓΕΣ

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Καταρτισμένοι τεχνικοί για την ανάδειξη ταλέντων (16/12/2010)


|
Γράφει ο Νάσος Δεικτάκης
Είμαι ο Νάσος Δεικτάκης, 25 ετών, κατάγομαι από τη Καλαμάτα, και ασχολούμαι από τα 18 μου, με την προπονητική ακαδημιών ποδοσφαίρου.
Παρακολούθησα τη σχολή προπονητών που διοργάνωσε η ΕΠΟ το 2003 στη πόλη μου και αφορούσε στις αναπτυξιακές ηλικιακές ομάδες. Επίσης, έχω παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Ποδοσφαίρου, καθώς και μεγάλων Ευρωπαϊκών συλλόγων, όπως AFC Ajax και FC Liverpool κυρίως στο επίπεδο των ακαδημιών, αλλά όχι μόνο. Έχω εργαστεί σε ακαδημίες ομάδων του τοπικού ποδοσφαίρου της Μεσσηνίας, όπως Παναθηναϊκός Καλαμάτας και Κεραυνός Καλαμάτας. Τη φετινή περίοδο είμαι σύμβουλος διοίκησης στην ανδρική ομάδα του Κεραυνού Καλαμάτας, και παράλληλα ασχολούμαι με την ανεύρεση - προσαρμογή των εφήβων ποδοσφαιριστών του συλλόγου στο ανδρικό τμήμα (ανίχνευση – εισήγηση – απόκτηση – ατομική προπόνηση και βελτίωση των ικανοτήτων τους).
Στο Νομό Μεσσηνίας όπου ζω, βλέπω μέσα από καταστάσεις ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη των υποδομών στο ποδόσφαιρο.
Οι ομάδες που βασίζονται σε οργανωμένο, μακροπρόθεσμο και ολοκληρωμένο πλάνο ανάπτυξης φυτωρίου, είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Είναι βέβαια αυτές που βασίζονται σε δικό τους αθλητικό κέντρο, άρτιες εγκαταστάσεις και υλικοτεχνική υποδομή, και διαθέτουν παράλληλα συνάδελφους προπονητές με άριστες γνώσεις στο αντικείμενο τους εμπνέοντας τους μικρούς ποδοσφαιριστές στο να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του συλλόγου.
 Οι περισσότερες ομάδες της Μεσσηνίας, λειτουργούν με πολλές ελλείψεις. Για παράδειγμα, τα λίγα γήπεδα που προσφέρονται για προπόνηση, δεν επαρκούν με αποτέλεσμα να τα μοιράζονται ανά δύο οι ομάδες, και μοιραία να μη μπορούν να δουλέψουν οι προπονητές όπως θα ήθελαν ή όπως θα είχαν προγραμματίσει.
Δεν παύει όμως, ο κύριος λόγος που οι υποδομές έχουν παραμείνει σε χαμηλό επίπεδο στη περιοχή μας να είναι η έλλειψη προγραμματισμού από τις διοικήσεις των σωματίων.
Στον προγραμματισμό εντάσσεται και η στελέχωση των ομάδων με προπονητές που κατέχουν επαρκώς το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Δηλαδή να έχουν μελετήσει παιδοψυχολογία, βασικές αρχές εργοφυσιολογίας, της προπονητικής και γενικά να είναι γνώστες των πορισμάτων από τις νέες έρευνες που γίνονται από τους ειδικούς επιστήμονες, ως προς τις επιδράσεις που μπορεί να δεχθεί ένα παιδί ηλικίας 5 ως 18 ετών.
Αλλωστε, είναι γνωστό πια πως οι επιδράσεις στην νεαρή ηλικία, παίζουν καθοριστικό ρόλο στη μακρόχρονη απόδοση των ποδοσφαιριστών.
Οι διοικήσεις όμως προτιμούν να επιλέξουν για τη θέση του τεχνικού, κάποιον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή, χωρίς επιστημονική κατάρτιση και γνώσεις, απλά και μόνο για να υπάρχει άνθρωπος στο πάγκο. Ετσι, η προπόνηση τις περισσότερες φορές δεν είναι και η καλύτερη δυνατή, με αποτέλεσμα να μη μπορεί ο εμπειρικός προπονητής να εισπράξει όλα τα πλεονεκτήματα που μπορεί να του προσφέρει η απόδοση του παίκτη του.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η πραγματικότητα αποθαρρύνει τους μικρούς ποδοσφαιριστές να συνεχίσουν να εξελλίσονται μέσα απ τη προπονητική διαδικασία, μιας και καταντάει βαρετή…(το παλιό γνωστό σε όλους μας πια: γύροι – διατάσεις – δίτερμα)…
Η γνώμη μου είναι πως για να αλλάξουν τα πράγματα, χρειάζονται τομές από τη κεντρική διοίκηση του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα και συγκεκριμένα από την ΕΠΟ.
Θα πρέπει να υποχρεώσει τα σωματεία των ακαδημιών να απασχολούν καταρτισμένους προπονητές με σαφή γνώση του αντικειμένου, και να επιλέγονται μέσα από τη βάση δεδομένων του τοπικού συνδέσμου προπονητών της κάθε περιοχής, και όχι αυθαίρετα.
Επίσης, θα πρέπει να καταρτιστεί ένα ολοκληρωμένο διαχειριστικό σχέδιο ανάπτυξης των υποδομών, με σαφής στόχους και προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες θα ορίζεται το μίνιμουμ των στοιχείων που θα πρέπει να δουλεύονται σε κάθε ηλικιακή ομάδα.
Η πολιτεία οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της και να δημιουργήσει νέες αθλητικές εγκαταστάσεις και να βελτιώσει τις ήδη υπάρχουσες, για να μη συνωστίζονται οι ομάδες.
Δεν είναι λίγες οι φορές όπου στις μεγάλες πόλεις, στριμώχνονται μέχρι και τέσσερα τμήματα σε ένα γήπεδο, μη μπορώντας να δουλέψουν…
Το βασικό όμως, και αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν επιτέλους όλοι οι παράγοντες των ερασιτεχνικών σωματείων, είναι πως το βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα του να πληρώνουν για μια μόνο μεταγραφή στην ανδρική τους ομάδα π.χ 10.000 ευρώ για ένα χρόνο, δεν είναι σε τίποτα καλύτερο από το να επενδύσουν αυτά τα χρήματα στις υποδομές τους.
Μακροπρόθεσμα θα αναδείξουν τουλάχιστον δέκα γηγενείς ποδοσφαιριστές που θα έχουν γαλουχηθεί στις υποδομές τους. Με το όραμα και τις προσδοκίες που ορίζει η φιλοσοφία του συλλόγου τους, αυτά τα παιδιά είναι σίγουρο πως θα πρωταγωνιστήσουν διαφημίζοντας την ομάδα όπου αναδείχτηκαν!

Ο Νάσος Δεικτάκης με τον Michael Yates, προπονητή τμημάτων υποδομης της Liverpool.
Στιγμιότυπο από το σεμινάριο που διοργάνωσε η FC Liverpool στην Αθήνα τον Οκτώβρη του 2010